
سابقه قالیبافی در ایران و طبعا در سطح جهان به مراتب پیش تر از سده ۵ قبل میلاد میباشد. زادگاه هنر بی همتای قالیبافی، ایران بوده است. از آيين هاى قالیبافی میتوان به آواز خواندن در حین بافت قالی اشاره کرد. هنرهایی نظیر سبد بافی، نمد بافی، زیلو بافی، جاجیم بافی و گلیم بافی همه همه مقدمهای بر پیدایش هنر قالیبافی بودهاست.
قاليباف در ایران:
يكى از آيين هاى بسيار مشهور و جالب در ميان قاليبافان، آواز خواندن هنگام بافت فرش است. آواز يا ترانه خواندن هنگام بافت قالى داراى وزن و آهنگى است كه با گره زدن بر تارها هماهنگى دارد. به گونه اى كه هجاهاى آواز با سرعت گره ها تنظيم مى شوند. از اين رو قاليباف از ميان تمامى مراحل بافت بيشتر هنگام گره زدن مى خواند و هنگام پود كشيدن خواندن آرام تر شده و وقتى كه زمان شانه كوبيدن مى رسد ساكت مى شوند، زيرا خواندن با صداى كوبيدن شانه تناسبى ندارد.